Herken jij de signalen die jouw grenzen aangeven? Wanneer is iets genoeg? Hoe merk je dit op? Mag je hier ook naar luisteren en dit omzetten in gedrag? Stoppen als het genoeg is en duidelijk zijn naar anderen hierover. Of moet het altijd meer, verder, beter, sneller… Ben je juist heel voorzichtig, durf je je grenzen vaak niet op te zoeken? Een combinatie is ook goed mogelijk. Op sommige terreinen jezelf maar blijven pushen, terwijl je op ander gebied juist niet goed aan de gang durft.

Belangrijk is om jezelf hierin goed te leren kennen en te luisteren naar wat je lichaam en innerlijk je aangeven en hier zo snel mogelijk een constructieve actie aan te verbinden. Bewustwording van je lichaam, gevoelens, gedachten kan hierbij heel behulpzaam zijn. Ben je gewend deze signalen vaak of stelselmatig te onderdrukken, dan kan het lastig zijn om tijdig op te merken wat er in je leeft en wanneer genoeg echt genoeg is. Dan merk je het pas als het (veel) te laat is en je er al slecht aan toe bent. Heel helpend hierbij is mindfulness. Je leert je steeds meer bewust te worden van wat er van moment tot moment in je leeft. Bewust stilstaan bij wat er is, zonder oordeel, met mildheid, met een open, onderzoekende aandacht. Door formele en informele beoefening zal je je stap voor stap steeds bewuster worden van jezelf, op allerlei gebied.

In deze tijd leven we heel vaak 'in ons hoofd', gaan we op in een wereld van prikkels en beelden de hele dag door en is een goede connectie met ons lichaam en innerlijk niet vanzelfsprekend. Tijd nemen voor meditatie en fysieke oefeningen, voor reflectie en bewustwording zal je helpen weer op een gezonde manier met jezelf in verbinding te komen. De bodyscan, een geleide mindfulness oefening en mindful bewegen, zoals yoga en stretching, kunnen behulpzaam zijn.

Schrijven kan ook een manier zijn om je hierin te ondersteunen. Door dagelijks een dagboek bij te houden of een paar keer per week op te schrijven wat je bezig bent, helpt je om meer inzicht te geven in wat er in je omgaat. Als grenzen als thema voor jou leeft, kun je hier speciaal aandacht aan besteden. Je kunt jezelf hier doelen in stellen: duidelijk maken aan die ene persoon dat je geen last meer wilt hebben van de muziek, met jezelf afspreken om 1 of 2 uur voor het slapen gaan je apparaten uit te zetten, niet meer dan zoveel stukjes chocola per dag eten. Je grenzen aangeven aan anderen of aan jezelf. Je vooruitgang kun je opschrijven, dat werkt heel motiverend. Je kunt zo iedere stap vieren op weg naar een gezonde vorm van assertiviteit. Gesprekken met anderen kunnen ook steun geven.

Zelfcompassie, oftewel mededogen naar jezelf wanneer je aan of over je grens komt, kan veel goeds voor je doen. Zeker als je je grenzen over bent gegaan en je je (zeer) oncomfortabel voelt. Ben je geneigd jezelf gemakkelijk te overvragen, dan kan je 'innerlijke criticus' soms heel hard zijn voor jezelf en je dingen vertellen als: "Stel je niet aan, je bent toch geen watje? Luilak, dit moet je toch kunnen, ga door, alleen losers geven op…". Of: "Je staat echt voor paal als je nu niet doorgaat, ze vinden je stom, dit krijg je nog maanden te horen. Je wordt vast ontslagen, ze willen je niet meer als vriend(in)…" Als je echt goed leert luisteren naar wat je jezelf vertelt, kun je soms merken dat je heel hard kunt zijn, veel harder dan je ooit tegen een ander zou zijn. Dat geeft veel stress en zal niet helpen om op een fijne, gezonde manier met je grenzen om te gaan. 

Gelukkig kun je zelfcompassie aanleren. Lees hier meer over in mijn artikel:

https://www.rustalskracht.nl/l/wat-is-zelfcompassie/

Hartelijk dank voor het lezen! Wil je nieuwe artikelen van me lezen? Schrijf je dan hieronder in voor een notificatie. Fijn als je mijn artikelen wilt delen met geïnteresseerden.